Rijdend langs de Zeeuwse kust, stuit ik ineens op een immens groot bloemenveld. Verwonderd over de schoonheid van onze aarde aarzel ik geen seconde. Ik plant de auto in de berm, stap uit en hurk neer.Aandachtig bekijk ik de bloemen. De kleurrijke knoppen die zich vol overgave laven aan de zon. De stevige stengel die de bloem weet te dragen. Gekrulde blaadjes die door de aarde heen naar boven zijn gekomen. Allemaal staan ze in het licht. Bloeien en groeien ze als individu. En voelen zich geborgen en gesterkt door de kracht van alle andere bloemen om hen heen. Het is prachtig om te zien hoe ieder bloempje een belangrijke bijdrage levert aan het kleurrijke bloemenveld.Ik blijf het magisch vinden. Hoe de natuur ons haar wijze lessen blijft geven. Net als deze bloemen, zijn wij als mens onderdeel van een veel groter veld. Als we als individu in onze kracht gaan staan, zorgen voor een goede voedingsbodem en de juiste mensen om ons heen verzamelen… dan komen we tot zoveel groters en mooiers dan we ooit kunnen dromen.
